Gatunek typowy jest bardzo zróżnicowany, jednak kaktusy tej odmiany są niezapomniane, gdyż na charakterystycznych członach mają bardzo nieliczne, płaskie, przypominające papier ciernie. T. articulatus var. papyracanthus tworzy niskie krzaki z poszczególnymi fragmentami długości 5 cm i o średnicy 3,2 cm. Są jednak skrajne formy z członami długości 15 cm! Białe kwiaty o średnicy 5 cm, z żółtymi pylnikami, rozkwitają latem na najmłodszych członach i kwitną przez 2-3 dni. Występuje na północnych obszarach Argentyny, aż do Mendoza, i zazwyczaj rośnie na dużej wysokości. Hodowcy rozmnażają te rośliny, ukorzeniając odcięty człon. Po ok. tygodniu suszenia w zacienionym , suchym miejscu, mogą być sadzone w mieszance piasku i torfu lub czystym perlicie, gdzie ukorzeniają się po ok. 2 miesiącach. Wtedy można przesadzić je do doniczki wypełnionym odpowiednim podkładem. Rośliny wymagają zimowania w niskiej temperaturze i dość wczesnego wybudzenia z okresu spoczynku na początku sezonu, jednak skłonienie ich do kwitnięcia jest szczególną sztuką. By odnieść sukces, należy spełnić podstawowe wymagania - duże naczynie i sporadyczne nawożenie w okresie aktywnego wzrostu. Źródła: Rudolf Subik, Libor Kunte "Encyklopedia Kaktusów" Grafika Google Ciekawostka: Grecy wierzą, że łatwo o nieszczęście, dlatego ważne jest zachowanie wszelkich środków ostrożności. Miejscem szczególnie zagrożonym jest dom. Przed złymi duchami i klątwami ochroni nas kaktus rosnący przy drzwiach. Na wesoło :)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz