Pęd tego pięknego przedstawiciela rodzaju jest początkowo kulisy,u dojrzałych roślin staje się kolumnowy, a wysokość jest trzykrotnością średnicy, która zazwyczaj nie przekracza 15 cm. Pokryty jest ciekawym niebieskozielonym naskórkiem, który wspaniale komponuje się z zestawieniem kolorów cierni i kwiatów. U dojrzałych osobników 11-15 wyraźnych żeber ma krawędzie pokryte wełnistymi areolami stykającymi się ze sobą. Z każdej areoli wyrasta 12-15 miękkich, żółtych cierni, z których najdłuższy może mieć 2 cm długości. Kwiaty o średnicy 3,75-5 cm rozkwitają na szczycie rośliny. Po zapłodnieniu przekształcają się w kuliste owoce o średnicy 1,25 cm, wypełnione czerwonawo brązowymi nasionami o długości 1 mm. Notocactus magnificus został po raz pierwszy odkryty w środowisku naturalnym w 1964 roku, w górach Serra Gerral, w brazylijskim stanie Rio Grande do Sul, przez L. Horsta i F. Rittera. Rośnie tam w ciepłym, podzwrotnikowym klimacie o dość dużej wilgotności powietrza. Jest to naprawdę bardzo ładny kaktus, podobający się zarówno laikom jaki i ekspertom. Uprawa nie jest szczególnie skomplikowana, jednak potrzebny jest kwaśny podkład i częściowy cień.
Źródło: Rudolf Subik, Libor Kunte "Encyklopedia Kaktusów"
Ciekawostka:
Nietypowy wypadek w Arizonie. Kaktus z gatunku Saguaro pod naporem wiatru rozsypał się na stojący obok dom.
Źródło:Google
Na wesoło :)
Bardzo lubię jego złotą koronę kwiatów. Mam ich kilka, każdy inny - inaczej skory do kwitnienia i wzrostu, inne długości cierni. I nie wiem tak naprawdę czym on się różni od N. warasii i który jest który???
OdpowiedzUsuń