Mammillaria rhodantha var. rubra; nazwa botaniczna podkreśla charakterystyczną dla tego rodzaju cechę: występowanie na korpusie brodawek zamiast żeber (łac. mamma-brodawka lub mamilla-brodaweczka).
Mammillaria rhodantha var. rubra rośnie w Meksyku w stanach Aguascalientes, Tlaxcala, Veracruz, Queretaro, Michoacan, Guanajuato, Hidalgo i Jalisco. Preferuje tereny górskie o piaszczystym i kamienistym podłożu między 1700 a 3300 m n.p.m. Jest kaktusem kulistym lub wydłużającym się, dorastającym do 40 cm wysokości. Zwykle rośnie w kępach. Posiada od 12-16 białych cierni bocznych długości 3-7 mm. i 3-4 brązowych centralnych cierni od 8-15 mm.
Kaktus ten kwitnie wiosną, kwiaty pojawiają się w zagłębieniach między brodawkami i zwykle tworzą wianuszek wokół wierzchołka rośliny. Około jedno-centymetrowe talerzykowate i owadopylne kwiaty są zwykle koloru różowego lub purpurowego. Mammillaria ta kwitnie długo, najczęściej od wiosny do jesieni. Owoc wytwarzany jest wewnątrz pędu rośliny i wysuwany dopiero w odpowiednim stadium rozwoju. Zielonkawe lub bladoróżowe owocniki pozostają na roślinie aż do następnej wiosny.
Mammillaria rhodantha var. rubra nie jest gatunkiem zagrożonym, jest popularna i mało wymagająca, łatwa w uprawie i polecana dla początkujących hobbystów kaktusów. Lubi pełne nasłonecznienie i podstawowe podłoże kaktusowe. Latem podlewamy rzadko lecz obficie. Zimą obniżamy temperaturę do około 5 st. Celsjusza i zaprzestajemy podlewania. U kaktusów z rodzaju Mammillaria często dochodzi do przerostu, przez co korzenie nie mogą utrzymać ciężaru całej rośliny przez co kaktus kładzie się lub wypada z doniczki. Mammillaria ta jest odporna na mróz i może wytrzymać temperaturę do -4 st. Celsjusza.
Kaktus ten został opisany w 1829 roku przez niemieckich botaników Christopha Fredricha Otto i Henricha Fredricha Link.
Pisanki :)
Źródło: http://krainafilcu.blogspot.com/2013/03/pisanki-z-weny-czesankowej_25.html
